پشت‌پرده ۱۰ راز تاریخ اینترنت
یو وایندر، همکار
مجله پی‌سی پرو، بیش از ۲۰ سال است که درباره
اینترنت می‌نویسد و حالا او چند تا از این رازهای
بزرگ تاریخ اینترنت را برای ما فاش کرده است.
۱- اینترنت، شبکه‌ای نظامی بود که برای نجات از حمله هسته‌ای طراحی شده بود.
نه اینطور نبود. اما به آسانی می‌شود فهمید که چرا مردم فکر می‌کنند دلیل طراحی اینترنت این بوده است. درواقع آژانس پروژه‌های پیشرفته تحقیقاتی (ARPANET) اولین شبکه ارسال داده‌های عملیاتی بود و مطمئنا توسط سازمان پروژه‌های تحقیقاتی دفاعی پیشرفته (DARPA) دولت آمریکا تاسیس شد. اصل ایده این بود که پروژه‌های دفاعی اجراشده در دانشگاه‌ها و لابراتوارهای پژوهشی بتوانند بدون نگرانی از شبکه‌های ارتباطی نامطمئن اواخر دهه ۱۹۶۰ با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. اینترنت بخشی از یک سیستم کنترلی و قرارگاهی نبود. اصل اینترنت هم نجات از حمله هسته‌ای نبود، آنطور که کسانی که آن‌موقع در راس کار بودند می‌گفتند، مثل باب تیلور که از پنتاگون پروژه را هدایت می‌کرد. اما این حقیقت دارد که بدون وجود آپرانت، اینترنتی در کار نبود، اما ایده اصلی به هیچ‌وجه ربطی به ذوب‌شدن سوخت هسته‌ای نداشت.
۲- اینترنت را الگور اختراع کرد
کاری که معاون سابق رئیس‌جمهور انجام داد این بود که در دهه ۱۹۷۰ به‌عنوان یک نماینده کنگره آمریکا سیستم‌عامل کامز کامپیوتر را به‌عنوان چیزی که می‌توانست هم برای تجارت و هم آموزش خوب است، تبلیغ می‌کرد. آن روزها هنوز خبری از اینترنت نبود، پس چرا راز الگور اینقدر شایع است؟
خب، او به‌عنوان یک سناتور مسوول پیش‌نویس قانونی بود که به پیدایش اینترنت در دهه ۱۹۹۰ کمک کرد. یکی از این قوانین، قانون گوربیل بود. اما شاید صریح‌ترین دلیل برای این راز، گفته خود الگور باشد که در یک برنامه تلویزیونی در سال ۱۹۹۱ گفت: «من در دوره نمایندگی‌ام در کنگره ابتکار عمل را در خلق اینترنت برعهده داشتم.»
اولین‌بار کلمه اینترنت - شکل کوتاه‌شده کلمه internetworking را به شکل نوشتاری، وینت کرف در سال ۱۹۷۴ به کار برد، بنابراین گور نمی‌تواند مدعی‌اش بشود.
۳-«راه‌گزینی بسته کوچک» اختراع آمریکا بود
کاملا درست نیست، اما تماما سخن گزافی نیست. چیزی که واقعا اتفاق افتاد این بود که آدم‌های زیادی در ایالات‌متحده و بریتانیا داشتند همزمان روی تکنیک‌های «راه‌گزینی بسته کوچک» کار می‌کردند. رازی که اغلب تداوم بخشیده می‌شود این است که لئونارد کلینراک و پل باران «راه‌گزینی بسته کوچک» را اختراع کردند که آپرانت در سال ۱۹۶۹ استفاده کرد. حقیقت این است که مردی انگلیسی به نام دانالد دیویس که در لابراتوار فیزیکی ملی انگلیس کار می‌کرد، در سال ۱۹۶۵ داشت مفهوم «راه‌گزینی بسته کوچک» را توسعه می‌داد. در سال ۱۹۶۷، یک مدیر برنامه‌های آپرانت با دیویس ملاقات کرد و دو گروه که داشتند مستقلا سر یک موضوع کار می‌کردند، نهایتا با همدیگر همکاری کردند.
۴- موضوع اولین ایمیل QWERTYUIOP بود
به فرض اینکه بپذیریم اولین ایمیلی را که بین دو کامپیوتر بزرگ پی‌دی‌پی-۱۰ رد و بدل شد، یک مهندس شبکه به نام ری تاملینسون که در شرکت تکنولوژی بی‌بی‌ان کار می‌کرد، در سال ۱۹۷۱ فرستاده شد، بنابراین موضوع اولین ایمیل واقعی عبارت تکراری: «آزمایش می‌کنیم یک، دو، سی» بود.
راز QWERTYUIOP به نظر می‌رسد پشت هم گذاشتن ردیف بالای کاراکترهای کیبورد است و نه چیز دیگر. جالب توجه است که شخص تاملینسون (که به‌عنوان کسی شناخته می‌شود که اولین‌بار کاراکتر @ را در آدرس ایمیل استفاده کرد) آن ایمیل را برای خودش فرستاد.
۵- ری تاملینسون اولین ایمیل را فرستاد
حقیقت اصلی بستگی دارد که ایمیل را چطور تعریف کنید. بعضی‌ها می‌گویند اینکه کاربران سیستم صندوق پستی را در انیستیتوی تکنولوژی ماساچوست که پیام‌ها را در فرهنگ لغات دیگر کاربران همان کامپیوتر بزرگ فرستاد، به سال ۱۹۶۵ برمی‌گردد. تاملینسون به این دلیل به‌عنوان اولین کسی که از ایمیل استفاده کرد شناخته شده که در اواخر سال ۱۹۷۱ راهی برای فرستادن پیام بین کامپیوترهایی که از طریق یک شبکه (آرپانت) به هم متصل بودند، پیدا کرد.
۶-گوگل موتور جست‌وجوی اینترنت را ابداع کرد
اولین موتور جست‌وجو Archie نام داشت و در سال ۱۹۹۰ توسط دانشجویان علوم کامپیوتر دانشگاه مک‌گیل مونترال ساخته شد.
آرچی یک مرکز اطلاعات قابل جست‌وجو را از فایل‌های قابل دانلودکردن که از سایت‌های بی‌نام اف‌تی‌پی در دامنه عمومی پیدا می‌شدند، خلق کرد.
لری پیج و یرگی برین تا سال ۱۹۹۷ گوگل را اختراع نکردند. در حد فاصل بین این دو موتور جست‌وجو، گزینه‌های بسیاری ابداع شدند، از گوفر در سال ۱۹۹۱ گرفته تا جست‌وجوگر ورونیکا که همان کارهای ارچی را انجام می‌داد، اما از چشم‌انداز واسط کاربر عملکرد بهتری داشت. پس از آن در سال ۱۹۹۳ به مرورگر موزاییک رسیدیم که امکان مرور وب نوظهور را مهیا کرد. در عرض یک سال نام‌هایی نظیر اکسایت، اینفوسیک، اینکتومی، نورثرن لایت، آلتاویستا و یاهو هم پدید آمدند. شاید گوگل امروز مشهورترین موتور جست‌وجوگر باشد، اما خیلی دیر وارد این حیطه شد.
۷-تیم برنرزلی ابرپیوندها (هایپرلینک‌ها) را اختراع کرد
سر تیم برنرز لی وقتی در لابراتوارهای پژوهشی کرن سوئیس در سال ۱۹۹۰ کار می‌کرد، وب جهان‌گستر را به‌عنوان شیوه ارتباط‌دادن صفحه‌های اطلاعات خلق کرد. اما با وجود نبوغ انکارناپذیر و دیدگاه او در خلق وب، برنرزلی مفهوم هایپرلینک‌ها را ابداع نکرد. برای رسیدن به حقیقت پیرامون این موضوع باید به اوایل دهه ۱۹۶۰ و جوانی به نام تد نلسون برگردید.
طرح او با نام زانادو به‌منظور ساخت یک شبکه کامپیوتری با کاربرد آسان در سال ۱۹۶۰ متولد شد. اگرچه درواقع او در این راه شکست خورد، در سال ۱۹۶۳ این نلسون بود که اصطلاح «ابرمتن» (هایپرتکست) را به‌عنوان شیوه‌ای برای کلیک روی یک کلمه و برده شدن به جایی برای اطلاعات بیشتر متداول کرد. نلسون یک آدم رویایی واقعی بود که ۳۰ سال پیش از اینکه برنرز لی وب را خلق کند، وب را همچون کتابخانه‌ای از اطلاعات جهان دیده بود.
۸- نتاسکیپ نویگیتور اولین مرورگر وب بود
نتاسکیپ نویگیتور شاید اولین مرورگری باشد که افراد زیادی استفاده از آن را به یاد دارند، اما درواقع اولین مرورگر نیست. مرورگر متنی لینکس اولین مرورگری بود که در سال ۱۹۹۲ ابداع شد. پس از آن در سال ۱۹۹۳ نوبت به ان‌سی‌اس‌ای موزاییک رسید که مارک آندریسان آن را طراحی کرد و بلافاصله سراغ ساخت مرورگر نتاسکیپ رفت. با راه‌اندازی نتاسکیپ نویگیتور در سال ۱۹۹۴، این مرورگر محبوب گرافیکی درواقع متولد شد و تقریبا ۹۰ درصد کاربران مرورگر را در اواسط دهه ۱۹۹۰ جذب کرد. مرورگرهای دیگری هم بودند مثل سلو که وارد بازار شدند، اما با ورود اینترنت اکسپلورر شرکت مایکروسافت، محو شدند.
۹- اشکال ۴۰۴ در اتاق شماره ۴۰۴ شرکت کرن نام گرفت
پیام ۴۰۴ معادل اینترنتی اتاق ۱۰۱ نیست. درواقع پیام‌های سطح ۴۰۰ به بالا به اشکالاتی مربوط می‌شود که کاربر فکر می‌کند اشتباه کرده و یادآور فقط یک شماره سریال است. بنابراین پیام ۴۰۳ (ممنوع- وقتی که سرور درخواست شما را رد می‌کند.) و پیام ۴۰۵ (شیوه مجاز نیست- وقتی یک درخواست مطرح‌شده اما از سوی منبع ساپورت نمی‌شود.) یک جفت از این پیغام‌ها هستند. پس قضیه اتاق ۴۰۴ چیست؟ این یک شوخی فریب‌آمیز اینترنت خوب است که به یک افسانه تبدیل شد. این افسانه می‌گوید که اتاق ۴۰۴ دفتر تیم برنرز لی در طبقه چهارم شرکت کرن است که حالا خالی است، بنابراین از آن به‌عنوان کد اشکال یک صفحه وب که اصلا وجود ندارد، استفاده می‌شود. افسوس که در شرکت کرن در سوئیس اصلا اتاق ۴۰۴ وجود ندارد.
۱۰- شبکه اجتماعی
پدیده‌ای جدید است
تقریبا اولین شبکه‌های اجتماعی فیدونت بی‌بی‌اس بود که در اواسط دهه ۱۹۸۰ تاسیس شد و به افراد اجازه می‌داد با شماره‌گیری به کامپیوترهایی که نرم‌افزار فیدونت دارند با همدیگر چت کنند. درباره کامپیوسرو اینفورمیشن سرویس که از اواخر دهه‌های ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ فعال بود چطور؟ بعد در اواسط دهه ۱۹۸۰ پای پرستل میکرونت هم به میان آمد. همه این سیستم‌ها بسیار نزدیک به چیزی هستند که ما امروز شبکه اجتماعی می‌نامیم.
۱- اینترنت، شبکه‌ای نظامی بود که برای نجات از حمله هسته‌ای طراحی شده بود.
نه اینطور نبود. اما به آسانی می‌شود فهمید که چرا مردم فکر می‌کنند دلیل طراحی اینترنت این بوده است. درواقع آژانس پروژه‌های پیشرفته تحقیقاتی (ARPANET) اولین شبکه ارسال داده‌های عملیاتی بود و مطمئنا توسط سازمان پروژه‌های تحقیقاتی دفاعی پیشرفته (DARPA) دولت آمریکا تاسیس شد. اصل ایده این بود که پروژه‌های دفاعی اجراشده در دانشگاه‌ها و لابراتوارهای پژوهشی بتوانند بدون نگرانی از شبکه‌های ارتباطی نامطمئن اواخر دهه ۱۹۶۰ با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. اینترنت بخشی از یک سیستم کنترلی و قرارگاهی نبود. اصل اینترنت هم نجات از حمله هسته‌ای نبود، آنطور که کسانی که آن‌موقع در راس کار بودند می‌گفتند، مثل باب تیلور که از پنتاگون پروژه را هدایت می‌کرد. اما این حقیقت دارد که بدون وجود آپرانت، اینترنتی در کار نبود، اما ایده اصلی به هیچ‌وجه ربطی به ذوب‌شدن سوخت هسته‌ای نداشت.
۲- اینترنت را الگور اختراع کرد
کاری که معاون سابق رئیس‌جمهور انجام داد این بود که در دهه ۱۹۷۰ به‌عنوان یک نماینده کنگره آمریکا سیستم‌عامل کامز کامپیوتر را به‌عنوان چیزی که می‌توانست هم برای تجارت و هم آموزش خوب است، تبلیغ می‌کرد. آن روزها هنوز خبری از اینترنت نبود، پس چرا راز الگور اینقدر شایع است؟
خب، او به‌عنوان یک سناتور مسوول پیش‌نویس قانونی بود که به پیدایش اینترنت در دهه ۱۹۹۰ کمک کرد. یکی از این قوانین، قانون گوربیل بود. اما شاید صریح‌ترین دلیل برای این راز، گفته خود الگور باشد که در یک برنامه تلویزیونی در سال ۱۹۹۱ گفت: «من در دوره نمایندگی‌ام در کنگره ابتکار عمل را در خلق اینترنت برعهده داشتم.»
اولین‌بار کلمه اینترنت - شکل کوتاه‌شده کلمه internetworking را به شکل نوشتاری، وینت کرف در سال ۱۹۷۴ به کار برد، بنابراین گور نمی‌تواند مدعی‌اش بشود.
۳-«راه‌گزینی بسته کوچک» اختراع آمریکا بود
کاملا درست نیست، اما تماما سخن گزافی نیست. چیزی که واقعا اتفاق افتاد این بود که آدم‌های زیادی در ایالات‌متحده و بریتانیا داشتند همزمان روی تکنیک‌های «راه‌گزینی بسته کوچک» کار می‌کردند. رازی که اغلب تداوم بخشیده می‌شود این است که لئونارد کلینراک و پل باران «راه‌گزینی بسته کوچک» را اختراع کردند که آپرانت در سال ۱۹۶۹ استفاده کرد. حقیقت این است که مردی انگلیسی به نام دانالد دیویس که در لابراتوار فیزیکی ملی انگلیس کار می‌کرد، در سال ۱۹۶۵ داشت مفهوم «راه‌گزینی بسته کوچک» را توسعه می‌داد. در سال ۱۹۶۷، یک مدیر برنامه‌های آپرانت با دیویس ملاقات کرد و دو گروه که داشتند مستقلا سر یک موضوع کار می‌کردند، نهایتا با همدیگر همکاری کردند.
۴- موضوع اولین ایمیل QWERTYUIOP بود
به فرض اینکه بپذیریم اولین ایمیلی را که بین دو کامپیوتر بزرگ پی‌دی‌پی-۱۰ رد و بدل شد، یک مهندس شبکه به نام ری تاملینسون که در شرکت تکنولوژی بی‌بی‌ان کار می‌کرد، در سال ۱۹۷۱ فرستاده شد، بنابراین موضوع اولین ایمیل واقعی عبارت تکراری: «آزمایش می‌کنیم یک، دو، سی» بود.
راز QWERTYUIOP به نظر می‌رسد پشت هم گذاشتن ردیف بالای کاراکترهای کیبورد است و نه چیز دیگر. جالب توجه است که شخص تاملینسون (که به‌عنوان کسی شناخته می‌شود که اولین‌بار کاراکتر @ را در آدرس ایمیل استفاده کرد) آن ایمیل را برای خودش فرستاد.
۵- ری تاملینسون اولین ایمیل را فرستاد
حقیقت اصلی بستگی دارد که ایمیل را چطور تعریف کنید. بعضی‌ها می‌گویند اینکه کاربران سیستم صندوق پستی را در انیستیتوی تکنولوژی ماساچوست که پیام‌ها را در فرهنگ لغات دیگر کاربران همان کامپیوتر بزرگ فرستاد، به سال ۱۹۶۵ برمی‌گردد. تاملینسون به این دلیل به‌عنوان اولین کسی که از ایمیل استفاده کرد شناخته شده که در اواخر سال ۱۹۷۱ راهی برای فرستادن پیام بین کامپیوترهایی که از طریق یک شبکه (آرپانت) به هم متصل بودند، پیدا کرد.
۶-گوگل موتور جست‌وجوی اینترنت را ابداع کرد
اولین موتور جست‌وجو Archie نام داشت و در سال ۱۹۹۰ توسط دانشجویان علوم کامپیوتر دانشگاه مک‌گیل مونترال ساخته شد.
آرچی یک مرکز اطلاعات قابل جست‌وجو را از فایل‌های قابل دانلودکردن که از سایت‌های بی‌نام اف‌تی‌پی در دامنه عمومی پیدا می‌شدند، خلق کرد.
لری پیج و یرگی برین تا سال ۱۹۹۷ گوگل را اختراع نکردند. در حد فاصل بین این دو موتور جست‌وجو، گزینه‌های بسیاری ابداع شدند، از گوفر در سال ۱۹۹۱ گرفته تا جست‌وجوگر ورونیکا که همان کارهای ارچی را انجام می‌داد، اما از چشم‌انداز واسط کاربر عملکرد بهتری داشت. پس از آن در سال ۱۹۹۳ به مرورگر موزاییک رسیدیم که امکان مرور وب نوظهور را مهیا کرد. در عرض یک سال نام‌هایی نظیر اکسایت، اینفوسیک، اینکتومی، نورثرن لایت، آلتاویستا و یاهو هم پدید آمدند. شاید گوگل امروز مشهورترین موتور جست‌وجوگر باشد، اما خیلی دیر وارد این حیطه شد.
۷-تیم برنرزلی ابرپیوندها (هایپرلینک‌ها) را اختراع کرد
سر تیم برنرز لی وقتی در لابراتوارهای پژوهشی کرن سوئیس در سال ۱۹۹۰ کار می‌کرد، وب جهان‌گستر را به‌عنوان شیوه ارتباط‌دادن صفحه‌های اطلاعات خلق کرد. اما با وجود نبوغ انکارناپذیر و دیدگاه او در خلق وب، برنرزلی مفهوم هایپرلینک‌ها را ابداع نکرد. برای رسیدن به حقیقت پیرامون این موضوع باید به اوایل دهه ۱۹۶۰ و جوانی به نام تد نلسون برگردید.
طرح او با نام زانادو به‌منظور ساخت یک شبکه کامپیوتری با کاربرد آسان در سال ۱۹۶۰ متولد شد. اگرچه درواقع او در این راه شکست خورد، در سال ۱۹۶۳ این نلسون بود که اصطلاح «ابرمتن» (هایپرتکست) را به‌عنوان شیوه‌ای برای کلیک روی یک کلمه و برده شدن به جایی برای اطلاعات بیشتر متداول کرد. نلسون یک آدم رویایی واقعی بود که ۳۰ سال پیش از اینکه برنرز لی وب را خلق کند، وب را همچون کتابخانه‌ای از اطلاعات جهان دیده بود.
۸- نتاسکیپ نویگیتور اولین مرورگر وب بود
نتاسکیپ نویگیتور شاید اولین مرورگری باشد که افراد زیادی استفاده از آن را به یاد دارند، اما درواقع اولین مرورگر نیست. مرورگر متنی لینکس اولین مرورگری بود که در سال ۱۹۹۲ ابداع شد. پس از آن در سال ۱۹۹۳ نوبت به ان‌سی‌اس‌ای موزاییک رسید که مارک آندریسان آن را طراحی کرد و بلافاصله سراغ ساخت مرورگر نتاسکیپ رفت. با راه‌اندازی نتاسکیپ نویگیتور در سال ۱۹۹۴، این مرورگر محبوب گرافیکی درواقع متولد شد و تقریبا ۹۰ درصد کاربران مرورگر را در اواسط دهه ۱۹۹۰ جذب کرد. مرورگرهای دیگری هم بودند مثل سلو که وارد بازار شدند، اما با ورود اینترنت اکسپلورر شرکت مایکروسافت، محو شدند.
۹- اشکال ۴۰۴ در اتاق شماره ۴۰۴ شرکت کرن نام گرفت
پیام ۴۰۴ معادل اینترنتی اتاق ۱۰۱ نیست. درواقع پیام‌های سطح ۴۰۰ به بالا به اشکالاتی مربوط می‌شود که کاربر فکر می‌کند اشتباه کرده و یادآور فقط یک شماره سریال است. بنابراین پیام ۴۰۳ (ممنوع- وقتی که سرور درخواست شما را رد می‌کند.) و پیام ۴۰۵ (شیوه مجاز نیست- وقتی یک درخواست مطرح‌شده اما از سوی منبع ساپورت نمی‌شود.) یک جفت از این پیغام‌ها هستند. پس قضیه اتاق ۴۰۴ چیست؟ این یک شوخی فریب‌آمیز اینترنت خوب است که به یک افسانه تبدیل شد. این افسانه می‌گوید که اتاق ۴۰۴ دفتر تیم برنرز لی در طبقه چهارم شرکت کرن است که حالا خالی است، بنابراین از آن به‌عنوان کد اشکال یک صفحه وب که اصلا وجود ندارد، استفاده می‌شود. افسوس که در شرکت کرن در سوئیس اصلا اتاق ۴۰۴ وجود ندارد.
۱۰- شبکه اجتماعی
پدیده‌ای جدید است
تقریبا اولین شبکه‌های اجتماعی فیدونت بی‌بی‌اس بود که در اواسط دهه ۱۹۸۰ تاسیس شد و به افراد اجازه می‌داد با شماره‌گیری به کامپیوترهایی که نرم‌افزار فیدونت دارند با همدیگر چت کنند. درباره کامپیوسرو اینفورمیشن سرویس که از اواخر دهه‌های ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ فعال بود چطور؟ بعد در اواسط دهه ۱۹۸۰ پای پرستل میکرونت هم به میان آمد. همه این سیستم‌ها بسیار نزدیک به چیزی هستند که ما امروز شبکه اجتماعی می‌نامیم.
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد